013: นิยายที่สนุกแค่ตอนแรก ๆ
สามสี่วันที่ผ่านมานี้ผมอ่านนิยายแปลเรื่องหนึ่ง ซึ่งก็สนุกอยู่นะ โดยเฉพาะในช่วงสามสิบตอนแรก แต่พออ่านไปเรื่อย ๆ แล้วรู้สึกว่าความสนุกของมันลดลง และผมก็ได้พบว่าตนเองหยิบเอานิยายจีนที่เดินเรื่องแบบพระเอกไร้เทียมทานมาอ่านอีกเรื่องหนึ่งแล้ว
นิยายประเภทนี้จะมีลักษณะเฉพาะคือพระเอกมีความสามารถเหนือล้ำสามารถเอาชนะศัตรูและอุปสรรคต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดาย ถึงแม้ว่าจะมีศัตรูที่ร้ายกาจกว่าก็ไม่ต้องกังวลเพราะศัตรูเหล่านั้นจะเข้าไม่ถึงตัวเอกด้วยสาเหตุต่าง ๆ เช่นว่าเห็นว่าพระเอกกระจอกเลยไม่ใส่ใจ หรือว่าอยู่ในที่ห่างไกลเข้ามาหาตัวเอกเพื่อแก้ปัญหาไม่ได้ สรุปคือพระเอกมีความสามารถที่จะอัดลูกน้องตัวร้ายให้ลงไปกองได้โดยที่ไม่ต้องรับผลกระทบอันใด
ตัวผมชอบอ่านนิยายข้ามโลก แต่นิยายที่อ่านหลาย ๆ เรื่องจะมีความเกี่ยวข้องกับการข้ามโลกเพียงแค่แรกเริ่ม หลังจากนั้นก็คือเดินเรื่องเหมือนกับว่าตัวละครที่ข้ามโลกไปเป็นเหมือนคนในโลกนั้นโดยที่ไม่ได้ใช้ความสามารถจากโลกเดิมเลย ถ้าจะเขียนเช่นนี้แล้วก็ไม่จำเป็นต้องเขียนให้ข้ามโลกก็ได้
การที่ตัวเอกในนิยายไร้เทียมทานแบบลอยตัวตลอดโดยไม่มีขึ้นลงเลยก็จับตลาดที่ชอบตัวละครแนวนี้ได้ แต่ตัวผมเองอ่านแล้วรู้สึกเบื่อหน่าย ก็ในเมื่อคาดเดาได้หมดแล้วว่าอนาคตล่วงหน้าจะเป็นอย่างไร แล้วจะต้องลุ้นอะไรอีกไหม ผมเองก็ไม่ชอบนิยายที่มันดราม่าปวดตับมาก ๆ แต่จะไม่มีดราม่าเลยผมก็รู้สึกว่ามันจืดชืดเหลือเกิน ตัวเอกตบผู้ร้ายกระเด็นข้ามโลกได้แล้วยังไง ก็แค่นั้น